بیماری چشمی بلفاریت یک بیماری شایع در ناحیه چشم می‌باشد که بصورت التهاب در پلک‌ها، علی الخصوص در لبه آنها خود را نشان می‌دهد. این بیماری در اثر عفونت‌های میکروبی و یا بیماری‌های پوستی بوجود می‌آید. در ادامه توضیحات کاملی در خصوص این نوع بیماری چشمی ارائه گردیده است.
انواع بیماری چشمی بلفاریت
بیماری بلفاریت دارای دو نوع مختلف است . بلفاریت قدامی و بلفاریت خلفی می‌باشد که هر کدام از آنها یک قسمت از چشم و پلک را درگیر می‌کنند.
بلفاریت قدامی
این نوع از بیماری بلفاریت در قسمت جلویی و بیرونی پلک بوجود می‌آید و این ناحیه از پلک را درگیر می‌کند. از مهمترین علل این نوع از بلفاریت می‌توان به عفونت‌های میکروبی و سبوره اشاره کرد.
بلفاریت خلفی
بلفاریت خلفی قسمت داخلی پلک را درگیر می‌کند و بدلیل مشکلات بوجود آمده در غدد چربی پلک (غدد Meibomian) رخ می‌دهد. بیماری‌های پوستی آکنه روزاسه و شوره سر می‌تواند باعث ایجاد بلفاریت خلفی گردند.
علائم و نشانه‌های بیماری بلفاریت
افرادی که به بیماری چشمی بلفاریت مبتلا می‌شوند. معمولا با علائمی از قبیل سوزش، خارش، ریزش اشک، احساس وجود جسم خارجی و شن در چشم، خشکی و پوسته پوسته شدن (روی مژه‌ها و در گوشه چشم و یا روی پلک) و همچنین قرمزی لبه‌های پلک مواجه می‌شوند.
اگر فرد با چنین علائمی مواجه شد می‌بایست سریعا به جهت درمان به یک چشم پزشک مراجعه نماید. در صورتی که درمان بلفاریت در زمان مناسب انجام نشود ممکن است فرد را با مشکلاتی مانند ضخیم شدن لبه‌های پلک، متسع شدن مویرگ‌ها، تریکیازیس (رشد معکوس مژه‌ها به طرف داخل چشم)، ریزش مژه‌ها، اکتروپیون (برگشتن پلک به طرف خارج) و انتروپیون (برگشتن پلک‌ها به طرف داخل) روبرو سازد. همچنین باید توجه داشت که عدم درمان این بیماری می‌تواند مشکلاتی در ملتحمه و قرنیه چشم نیز بوجود آورد.
درمان بیماری بلفاریت
از آنجاییکه بیماری چشمی بلفاریت معمولا عود کرده و پیشرفت می‌کند، لذا درمان آن اندکی مشکل و زمانبر خواهد بود. باید توجه داشت که درمان این بیماری به نوع بلفاریت نیز بستگی دارد و مواردی مانند استفاده از کمپرس آب گرم در ناحیه درگیر، پاکسازی پلک‌ها، استفاده از داروهای آنتی بیوتیک و همچنین ماساژ پلک‌ها را در بر می‌گیرد.
گاهی اوقات بیماری بلفاریت باعث خشک شدن چشم فرد می‌شود. در این مواقع احتمالا پزشک برای کاهش اصطکاک پلک با سطح چشم از قطره‌های اشک مصنوعی و پمادهای روان ساز استفاده نماید. در موارد حادتر و زمانی که التهاب پلک زیاد باشد، ممکن است پزشک برای این منظور داروهای کورتون‌دار نیز تجویز نماید. فقط باید توجه داشت که بدلیل عوارض جانبی، استفاده از این داروها در طولانی مدت امکان پذیر نیست و باید در یک بازه زمانی محدود از آن بهره گرفت. در ادامه توضیحاتی در خصوص روشهای درمانی بیماری بلفاریت ارئه گردیده است:
کمپرس آب گرم
کمپرس آب گرم می‌تواند روند جداسازی پوسته‌های روی پلک را بهبود بخشد و باعث نرم‌تر شدن آنها شود. از آنجاییکه انسداد غدد چربی موجود در پلک باعث بروز التهاب در این ناحیه خواهد شد، لذا کمپرس گرم در شل شدن پلک‌های دارای غدد مسدود نیز موثر خواهد بود. برای این منظور بیمار حتما در ابتدا می‌بایست دستهای خود را شستشوی کامل دهد. سپس یک حوله مرطوب شده با آب گرم را بر روی چشمان خود قرار دهد. در ابتدای دوره درمان، چشم پزشک ممکن است این کار را 4 مرتبه در روز و هر بار به مدت 5 دقیقه تجویز نماید. پس از چند روز، انجام این کار به میزان یک بار در روز و به مدت چند دقیقه کفایت می‌کند.
پاکسازی پلک‌ها
شستشو و پاکسازی پلک‌ها نیز در تسریع درمان بیماری بلفاریت بسیار موثر خواهد بود. برای این کار باید با استفاده از شامپو بچه رقیق شده، پلک‌ها را به آرامی ماساژ داد. توجه داشته باشید که برای این کار حتما می‌بایست دستهای خود را بشویید. سپس به کمک نوک انگشتان، گوش پاک کن، گاز و یا یک حوله تمیز، لبه‌های پلک و حوالی مژه‌ها را با شامپو بچه ماساژ دادند. و در نهایت با آب ولرم کاملا شستشو دهید.
داروهای آنتی بیوتیک
در برخی موارد حادتر به جهت تسریع در روند درمان، گاهی چشم پزشک استفاده از داروهای آنتی بیوتیک به صورت پماد موضعی و یا درمان خوراکی را برای بیمار تجویز نماید. همچنین گاهی اوقات ممکن است پزشک متخصص استفاده از داروهای کورتون دار را به مدت محدود برای بیمار ضروری دانسته و از آنها استفاده نماید.
ماساژ پلک
در صورت اختلال در عملکرد غدد چربی موجود در پلک‌ها، برای دفع چربی تجمع یافته در این ناحیه، انجام ماساژ پلک‌ها امری ضروری است. نحوه انجام ماساژ حتما می‌بایست توسط چشم پزشک به بیمار آموزش داده شود.
نکات مهم
باید توجه داشت که در ذات بیماری بلفاریت تمایل به پیشرفت و مزمن شدن وجود دارد و به همین دلیل در برخی موارد طول دوره درمان این بیماری ممکن است طولانی شود. در صورت استفاده بیمار از لنزهای تماسی، با توجه به نوع بیماری، ممکن است لازم باشد در طول درمان و حتی بعد از آن از لنز استفاده نشود. حتی ممکن است برای بعضی از بیماران، لنزهای با نفوذ پذیری بالا تجویز شود و به بعضی دیگر توصیه شود که دفعات تعویض لنز را افزایش دهند. قابل ذکر است که بعضی از بیماران هم در استفاده از لنز دچار مشکل خواهند شد و باید از روشهای دیگری برای اصلاح عیوب انکساری خود استفاده کنند.
بهتر است بیماران از مواد آرایشی نیز استفاده نکنند زیرا ممکن است در روند درمان اختلال ایجاد نماید. همچنین در بعضی از موارد به بیمار توصیه می‌شود از شامپوهای ضد شوره برای سر و ابروها استفاده کند.
شما میتوانید با مطالعه مقاله بیماری های چشم و راه های درمان آن از دیگر بیماری هایی که ممکن است چشم شما را تهدید کند آشنا شوید.
بدون دیدگاه