انواع ایمپلنتهای چشمی
چشم مصنوعی چگونه حرکت میکند؟ این سوالی است که روزانه چندین و چند بار از ما پرسیده میشود. در این مطلب به طور کامل در مورد انواع ایمپلنتهای چشم و عوامل موثر بر تحرک چشم مصنوعی توضیح میدهیم.
در زمانهای گذشته (حدوداً قبل از سال 1370) عملهای تخلیه چشم به معنای واقعی کلمه تخلیه چشم بود و پس از برداشتن چشم آسیب دیده، هیچ چیزی جایگزین آن نمیشد و باطبع پس از کارگذاری چشم مصنوعی، هیچ گونه حرکتی از چشم مصنوعی شاهد نبودیم حتی در مواردی پلکها نیز باز و بسته نمیشد و ثابت بود. این نمونه چشم های مصنوعی ثابت را عموماً در جانبازان و با توجه به امکانات محدود آن زمان شاهد بودیم.
پس از گذشت چندی، استفاده از ایمپلنتهای چشمی مرسوم گردید. این ایمپلنتها کروی شکل بوده و در ابتدا از جنس پلی اتیلن ساخته میشد. بعدها ایمپلنتهای با کیفیت بالاتر نظیر مدپور، آلومینا و هیدروکسی آپاتایت جایگزین آنها شد. نحوه استفاده بدین صورت بود که پس از تخلیه چشم آسیب دیده یک ایمپلنت تقریبا هم حجم با چشم درون کاسه چشم قرار میگرفت و عضلات چشم به آن متصل میگشت. بدین ترتیب پس از کارگذاری چشم مصنوعی حرکت نسبتاً مناسبی به پروتز القا میشد.
با پیشرفت علم و تکنولوژی استفاده از پین در چشم مصنوعی مرسوم شد. این پین ها معمولا از جنس تیتانیوم یا پلیمر بودند که با سوراخکاری ایمپلنت کروی درون ایمپلنت گذاشته میشد و سپس به پروتز متصل میگردید اما پس از مدتی مشاهده شد استفاده از این پین ها موجب عفونتهای شدید میشود. لذا استفاده از پین برای چشم مصنوعی منسوخ گردید.
پین چشم مصنوعی
امروزه از ایمپلنتهای هیدروکسی آپاتایت و آلومینا یا آکریلیک در کشور ما استفاده میشود که حرکت بین 30 الی 60درصدی به چشم مصنوعی میدهد که نسبتا کافی و مناسب است.
پس از جراحی 2 ماه لازم است به بافت چشم اجازه التیام دهیم تا بخیه ها و پیوندهای داخل چشم به ایمپلنت تثبیت شود سپس چشم مصنوعی برای حدقه چشم قالبگیری شده و ساخته میشود.
حرکت چشم مصنوعی